In het vroege voorjaar van 2014 benaderd Gideon Zadoks Michiel Panhuysen met een wild plan: De Haute Route, een klassieke alpine wandelroute van Chamonix in Frankrijk naar Zermatt in Zwitserland zou ook heel goed dravend gedaan kunnen worden. En omdat Gideon een hekel heeft aan Zwitserland en de tocht niet stoer genoeg kan zijn bedenken ze dat het dan het handigste is om ook weer terug te draven. Een en ander moet te doen zijn in een dag of 6 zo denken de heren.
Maanden van kaarten raadplegen en plannen maken volgen. De tocht wordt minutieus voorbereid. Inspiratiebron is de prestatie van Iker Karrera die op 25 juli 2012 de Haute Route tijdens een non-stop hardlooptocht in een onwaarschijnlijke tijd van 21 uur en 20 minuten volbrengt. 'Het spoor van Iker' zal het uitgangspunt van het avontuur van Gideon en Michiel worden.
De Haute Route werd in 1861 voor het eerst gewandeld door leden van de British Alpine Club. Later werd de route ook populair onder tourskiërs. De tocht kent verschillende variaties. 'Het spoor van Iker' is ongeveer 115 kilometer lang meet 15.500 hoogtemeters, komt regelmatig boven de 3.500 meter en telt vele gletsjers en passen.
Heen en terug komt dus neer op 230 kilometer en 31.000 hoogtemeters. Zes dagen lijkt in vergelijking met de prestatie van Iker Karrera misschien niet erg spectaculair. Afgezet tegen een normale 12 dagen wandelen voor een enkele reis zet het een en ander in het juiste perspectief.
Op het laatste moment beslis ik om het avontuur met de camera vast te leggen. Philippe Laurent en Muriel Monnoye helpen als support-crew mee met het filmen, plannen en navigeren. De film levert een bijzondere inkijk in het fysieke en mentale verloop van deze tocht op.